Waar ik ook zoek, ik kan het boek niet vinden. Ik had De wijsheid van de heks van Susan Smit een paar maanden eerder voor mijn verjaardag cadeau gekregen en ik had het, dacht ik, zorgvuldig opgeborgen totdat het tijd was het boek te gaan lezen. Ik speur mijn boekenkast nog een keer af zonder resultaat. Met een lichtelijk gevoel van frustratie laat ik het maar, dan was het blijkbaar niet voor nu. Ik open uit verveling mijn whatsapp en zie een bericht van Tamara, ze raadt een boek aan: Ik beval van het heelal van Tessa Smits. Het boek is twee weken daarvoor voorbij gekomen op mijn tijdlijn en de titel intrigeerde, de achterflaptekst maakte me razend enthousiast, maar met een bankrekening die zei dat we bijna bankroet waren, besloot ik het niet te kopen. Door een meevaller van de belastingdienst is het tij op onze bankrekening inmiddels gekeerd en ik heb geen seconde nodig om het boek alsnog aan te schaffen. Blijkbaar mag een ander boek gelezen worden nu.

 

Ondertussen richt ik me op het redigeren van het boek van Sandra Lagerweij over dissociatie. Ik ben er nu twee maanden mee bezig en mijn eigen heling van dissociatie loopt synchroon met de redactie van het boek. De ontdekkingen die mijn onderzoek naar dissociatie bovenbrengen doen behoorlijk wat stof opwaaien in mijn eigen leven. Ik signaleer steeds beter de momenten dat ik vlucht, vecht of dissocieer. Naadloos komen herinneringen boven die overduidelijk maken dat ik in mijn leven op allerlei manieren geprobeerd heb in mijn lichaam te komen. Het kauwen op krakend eten, dansen op de harde beats van hardhouse, wedstrijdzwemmen, mijn hoger bewustzijn wilde dat ik in dit lichaam terechtkwam. Ik leer ook dat ik in de couveuse, alleen, als pasgeborene, met de tang losgerukt van de veilige baarmoeder van mijn moeder en gescheiden van mijn tweelingzusje, overleefde door mezelf los te koppelen van mijn lichaam. Met het redigeren van het boek komt ook het verlangen om in mijn lijf en in dit leven aanwezig te zijn steeds pregnanter bovendrijven.

 

Dan valt Ik beval van het heelal op mijn deurmat. Ik begin met smart te lezen. Nietsvermoedend word ik meegenomen door de energie van het boek. Ik lees uren door, zelfs mijn stilteontbijt moet er voor wijken. Het redigeerwerk komt op een lager pitje, ik lees. Daar staat het ineens, halverwege het boek, Tessa's verlangen om aanwezig te zijn in haar leven! Wat?! Dit is waarom ik dit boek lees, nu. Pijlsnel word ik in herinnering gebracht aan de opstelling die ik twee jaar geleden deed waarin mijn therapeute en ik met vloerankers op de fluweelzachte tapijten vloer uitlegden: IK WIL IN DIT LEVEN ZIJN. Ik ben er stil van. Alles komt bij elkaar! Dit is toch pure manifestatiekracht! Dit is de magische werking van het Universum. Dit is LEVEN! Werkelijk leven. Waarachtig leven.

 

Het is niet aan jou om je verlangens te manifesteren, dat is aan de Bron, het is aan jou om te verlangen en je hart en de boodschappen op jouw pad te volgen. Ik heb het zo vaak gehoord de laatste jaren. Nu gebeurd dit. Als ik nog ergens een stukje ongeloof bij me droeg, dan is dat bij dezen verleden tijd. Manifesteren, creëren vanuit verlangen. Daar kun je alleen maar stil van worden, want daar, in die ruimte, ontstaan je werkelijke verlangens. Daar ontstaat wat jij hier komt doen op aarde. Daar ontstaat jouw levensweg. Daar ontstaat leven. Dus, Be careful what you wish for :-).

 

Ik voel de roep van deel III van het boek van Sandra. Dat gaat over helen van dissociatie. Met de lessen die ik geleerd heb, kan ik er vol overgave aan gaan werken. Het heelal hoeft alleen maar door me heen te stromen. Vanochtend kijk ik in mijn boekenkast, op zoek naar een nieuw boek om te lezen. Daar staat ze: De wijsheid van de heks. Ik lach. Precies op het passende moment. Klaar om me te helpen helen en schrijven.