FUCK YES! I LOVE IT!

I.love.life.itself.

Midden in een stapel spullen zittend, maak ik drukte in mijn hoofd. Er schiet van alles door me heen. Hoe laat moet ik de kinderen ook alweer ophalen? Ik moet de was nog ophangen. Hoe zou het met de buurvrouw gaan na haar val gisteren? Ik beweeg me overduidelijk weg van de stapel spullen die ik op mijn zolder verzameld heb. Ik wil het eigenlijk niet aangaan. De emoties die ik bij deze spullen heb. De tent waarmee we jaren op vakantie zijn gegaan, maar die ook een nare smaak heeft gekregen. De nepkerstboom die ik met veel liefde en overtuigingkracht van mijn vader kreeg, terwijl ik eigenlijk meer van levend groen houd. Mijn kekke, versleten rode laarsjes die ik al zeker vijf jaar niet aan mijn voeten heb geschoven, omdat ik niet meer naar carnaval en festivals ga. Dat, en nog meer spullen, liggen om me heen. Spullen die ik al jaren niet meer heb gebruikt.

‘Een opgeruimd huis, geeft een opgeruimd hoofd.’ Dat was de start van dit initiatief. Het is niet de eerste keer dat ik mijn zolder opruim. Misschien dat juist dat zorgt voor de weerstand, omdat ik bij een eerdere opruimactie geen afscheid van deze spullen kon nemen. Ik besluit de Marie Kondo-methode weer toe te passen: geeft het me een ‘sparkle of joy’? Nee? Wegdoen. Ja? Bewaren. Ik houd zelf meer van de mannelijke versie van Gupta: FUCK YES! I LOVE IT! Zo niet, dan wegdoen. Óf, niet doen. Ik pas deze aanpak namelijk al lang niet meer alleen toe bij het opruimen van mijn huis. Ook bij het kiezen van een film, theatervoorstelling of restaurant, of ik al dan niet naar een feest ga, het kopen van nieuwe handdoeken voor de badkamer of een nieuwe kast, gebruik ik deze methode. Het maakt dat ik écht geniet van de dingen die ik doe en de spullen die ik koop.

Vorig jaar kwam de opleiding tot ceremonieleider plantmedicijnen op mijn pad. Ik was geïntrigeerd, geïnspireerd en voelde een dikke JA! Dit wil ik! De opleiding bleek ver boven budget te zijn. We zaten krap bij kas en ook al bood de opleiding aan dat je in 9 maandelijkse termijnen kon betalen, ik durfde het niet aan. Ik miste vertrouwen in overvloed en mijn hoofd redeneerde met een blik op onze inkomsten en uitgaven dat we die rekeningen niet zouden kunnen betalen.

Een half jaar later zit ik bij mijn schoonzusters aan de keukentafel. Om ons heen spelen de jonge kinderen met een bal, de pubers kletsen gezellig met ons mee. Ineens begint één van mijn schoonzussen over truffelceremonies. Hoewel het onderwerp en de setting niet bepaald op elkaar aansloten, haak ik meteen in met een overweldigend enthousiasme dat uit mijn hart naar boven komt borrelen. JA! GEWELDIG! Ik vertel over de Ayahuasca-ceremonies waaraan ik heb deelgenomen, wat die me gebracht hebben en dat ik de opleiding tot ceremonieleider zou willen doen.

“Doen dan!”, zegt ze onverwacht.

“Daar heb ik het geld op dit moment helaas niet voor”, verzucht ik.

“Dat gaan we mogelijk maken. Kunnen we een zakelijke deal over sluiten.”

“Echt?” zeg ik, terwijl ik opveer van mijn barkruk.

“Ja, tuurlijk, als dit is wat je echt wilt, doen!”

“Oké”, zeg ik nog enigszins vertwijfeld en verrast tegelijkertijd. “Te gek!”.

“Wij komen er samen wel uit” zegt ze met een grote glimlach en bemoedigende knik.

Dat vertrouwen heb ik ook, dat we er samen wel uitkomen. Ik kan er niet meer omheen. Ik móet die opleiding gaan doen! Nog diezelfde avond schrijf ik me in.

Ik had die avond niet kunnen vermoeden wat er allemaal op mijn pad zou komen door deze JA te volgen. Deze FUCK YES! I LOVE IT! recht uit mijn hart heeft een leven in gang gezet waar liefde en flow doorheen stromen. Waar spontaniteit en nog meer JA’s leiden tot gelukzalige verrassingen die me elke keer, nog steeds, verbaasd doen zijn. Of, anders gezegd, mij als een klein kind verwonderen over de schoonheid van het leven.

Doordat ik mijn FUCK YES! I LOVE IT! ben gevolgd naar de opleiding tot ceremonieleider plantmedicijnen, begeleid ik nu Ayahuasca-ceremonies, het dankbaarste werk dat ik in mijn leven tot nu heb gedaan. Heb ik een fantastisch boek mogen redigeren over Dissociatie, waardoor ik zelf ben geheeld en het was een betaalde opdracht! Ben ik met iemand die ik op de opleiding heb leren kennen een samenwerking aangegaan waar heel mooi werk uit voortkomt en ben ik een tweede bedrijf gestart. En, ik heb vele nieuwe, inspirerende mensen mogen ontmoeten. En dat allemaal binnen een jaar.

Op mijn muur hangt een kaartje met de tekst ‘Those who don’t jump, will never fly’. Je gaat zo snel als je je veilig voelt. Ik heb de sprong gewaagd, met de angst voor financieel tekort onder mijn arm en een vangnet. Uiteindelijk heb ik zelfs geen financiële hulp van mijn schoonzus nodig gehad.

Voel jij ergens geen FUCK YES! I LOVE IT! bij? Doe het dan niet en kijk wat jouw NEE voor een nieuwe deuren opent. Deuren die je brengen bij jouw JA. Want voel jij ergens een FUCK YES! I LOVE IT! of een sparkle of joy? Volg die dan. Volg jouw JA, want je zegt JA tegen het leven zelf.

Mijn zolder is weer een stukje leger, mijn hoofd ook. Geen kerstboom en geen tent meer. En mijn rode laarsjes? Daar voel ik nog steeds een JA bij.